นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
รักแรกพบของยัยบ๊อง
อลิซเคยเป็นคนขี้อายและเก็บตัว ชอบอยู่กับหนังสือและงานศิลปะมากกว่าสังสรรค์กับผู้อื่น แต่ในวันแรกของการเรียนมหาวิทยาลัย เธอสะดุดตากับผู้ชายที่มีรอยยิ้มอบอุ่นและมีพรสวรรค์ในการวาดภาพ ตั้งแต่แรกพบ
ผู้เข้าชมรวม
142
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
142
หมวด : รักหวานแหวว
อัปเดตล่าสุด : 22 ก.พ. 66 / 22:10 น.
นิยายรัก โรแมนติก คลั่งรัก ความรัก น่ารัก ฟิน แอบรัก หวาน นิยายโรแมนติก รักวัยรุ่น โรมานซ์ รัก นิยายโรมานซ์ วัยรุ่น ดราม่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
บทที่ 1: แรพบ
อลิเปิเทอมวันแร เธอทั้ื่นเ้นและประหม่า เธอมัะเป็นนเ็บัวและหาเพื่อนใหม่ไ้ยา แ่เธอ็ั้ใแน่วแน่ที่ะ้าวออานิสัยเิมๆและใ้ีวิในมหาวิทยาลัยให้สนุสุเหวี่ย
‘‘เปิเทอมใหม่นี้ เราะ้อหาเพื่อนให้ไ้เลย.. เอ๋.. รีบึ้นึเรียนไปหาเพื่อนใหม่ีว่า’’
ะที่เธอเินผ่านโถทาเินที่มีผู้นพลุพล่าน เธอเห็นผู้ายนหนึ่นั่อยู่บนม้านั่ ำลัวาภาพในสมุบันทึอเา บาอย่าเี่ยวับเาึูวามสนใอเธอ และเธอ็อไม่ไ้ที่ะ้อมอ เามีผมสีน้ำาลยุ่เหยิ วาสีน้ำาลเ้ม และรอยยิ้มอันอบอุ่นที่ทำให้เธอหัวใเ้นไม่เป็นัหวะ
(‘‘อุ้ย! ายริ สเป หล่อแบบหล่อมา ไม่ไ้่ะ ฮึบ! ฟอร์มไว้’’)
เธอรีบหลบหน้า้วยวามเินอายที่โนับไ้ว่าแอบมอ แ่เมื่อเธอเินผ่านเา เธอสัมผัสไ้ถึสายาอเา และเธอ็อไม่ไ้ที่ะหันลับมามอเาอีรั้ เาเยหน้าึ้นาสมุ
‘‘เธอ.. แอบมอผมหรอ?’’
ภาพและสายาอพวเาสบัน ใน่วเวลาสั้น ๆ เวลาหยุนิ่และทัู้่รู้สึถึระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านพวเา
‘‘ะ!!?? อ่าา เปล่าหนิ ไม่เลย ไม่นะ.. เออใ่! เรา้อไปแล้ว อโทษนะๆ’’
(เินหนี)
บทที่ 2: ารสนทนารั้แร
อลิพยายามสลัวามรู้สึนั้นออและเธอ้อเินไปห้อเรียน่อ แ่เธอไม่สามารถเอาผู้ายออาหัวอเธอไ้ เธอพบว่าัวเอมอหาเาทุรั้ที่เินผ่านโถทาเินโยหวัว่าะไ้เห็นเาอีรั้
‘‘โอ้ยย ทำไมิถึแ่เานะเนี่ยย แ่ทำไมเาถึมีเสน่ห์ที่น่าหลไหลเหมือนเป็นรัแรพบ..’’
นระทั่ไม่ี่วัน่อมา ในที่สุพวเา็ไ้สนทนาันเป็นรั้แร
ร้านาแฟ
ทัู้่ำลั่อแถวรอที่ร้านาแฟ และเา็เปิบทสนทนาเี่ยวับสมุบันทึอเธอ พวเาพูุยเี่ยวับวิาเอ วามสนใ และแผนารในอนา อลิรู้สึผูพันับเาในทันที ราวับว่าพวเารู้ัันมานานหลายปี
‘‘นี่เธอำันที่โถทาเิน ันื่อเฟนะ เธอละ’’
‘‘ันหรอะ ันอลิ่ะ.. นายไปทำไรที่โถทาเินหรอ’’
‘‘อ่อ ผมไปนั่วารูปเล่นน่ะรับ สนใหรอรับ?.. ฮ่าๆ’’
‘‘ใ่่ะ ัน.. สนในาย’’
. . .
‘‘เอ้ย หมายถึภาพที่นายวานะะ!!’’
‘‘เธอนี่ น่ารัแถมลนะเนี่ย’’
‘‘อบุนะะ..’’
‘‘สนใไปเินเล่น้วยันไหมรับ?’’
ะที่พวเาเินออาร้านาแฟ เาถามว่าเธออยาไปเินเล่นับเารอบๆมหาวิทยาลัยไหม เธอเห็น้วย รู้สึประหม่าและื่นเ้น ะที่พวเาเินและพูุยัน เธอรู้สึเหมือนำลัหลุมรัเา และเธอ็รู้ว่าเา็รู้สึแบบเียวัน
บทที่ 3: วันแร
เทแรอพวเานั้นเรียบ่ายแ่สมบูร์แบบ พวเราไปร้านาแฟเล็ๆใล้ับมหาวิทยาลัยและุยันเรื่อาแฟและใ้เวลาอยู่้วยันหลายั่วโม พวเราุยันทุเรื่อั้แ่รอบรัวไปนถึวามฝันและวามลัว อลิรู้สึเหมือนไ้พบนที่เ้าใเธออย่าถ่อแท้
‘‘อยู่ับเฟเหมือนไ้เอนที่อบอะไรเหมือนันเลยนะะเนี่ย ไม่แน่เราอาะเป็นเนื้อู่หรือเปล่านะ หยอๆ’’
‘‘แ่ันว่าเราเป็นเนื้อู่ันนะ’’
>////<
ะที่พวเาเินลับไปที่มหาวิทยาลัย เาหยุเธอและับมือเธอ เามอาเธอและบอเธอว่าเาหลุมรัเธอ อลิรู้สึว่าหัวใอเธอเ้นไม่เป็นัหวะและรู้ว่าเธอ็รู้สึแบบเียวัน
บทที่ 4: อุปสรร์แร
เรื่อราววามรัอพวเาไม่ไ้ปราศาวามท้าทาย พวเา่ายุ่ับารเรียน าน และิรรมนอหลัสูร และารหาเวลาให้ันไม่ใ่เรื่อ่ายเสมอไป พวเายัถูวิาร์าเพื่อนบานที่ิว่าพวเาเลื่อนไหวเร็วเินไป
‘‘่วนี้ เธอานเยอะไหมอ่า’’
‘‘นิหน่อยรับ แ่มีเวลาให้ลอถ้าเธอ้อารอแ่เธอบอัน’’
‘‘นาย็ น่ารัเป็นบ้า ///’’
แ่็ไม่ปล่อยให้อุปสรรเหล่านี้มาัวาวามรัอพวเา พวเายัสนับสนุนึ่ันและัน หาเวลาให้ัน และใล้ิันมาึ้นทุวัน
บทที่ 5: รั้แรที่ันรันาย
ไม่นาน่อนที่พวเาะพูว่า "ันรัเธอ" ับัน เานั่อยู่บนั้นบันไอห้อสมุ ท่ามลาพระอาทิย์ในมหาวิทยาลัย เาับมือันและบอับันว่า
‘‘ันรัเธอ’’
อลิรู้สึว่าหัวใอเธอเปี่ยมไป้วยวามสุ และเธอ็รู้ว่าเธอ็รัเาเ่นัน
‘‘บัเอิัเลย ัน็รันายเหมือนัน’’
วามรัอพวเาเิบโึ้นเรื่อย ๆ พวเาเผิับวามท้าทายและอุปสรรใหม่ ๆ ระหว่าทา แ่พวเาไม่เยละสายาาวามรัที่มีให้ันและสายสัมพันธ์ที่สัมผัสไ้ั้แ่แรพบ
เมื่อพวเาบารศึษาาวิทยาลัย พวเารู้ว่าวามรัอพวเาเพิ่เริ่ม้น และพวเา็ั้ารอที่ะผภัย้วยันไปลอีวิ
บ . . .
ผลงานอื่นๆ ของ แมนกะเพราไก่ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ แมนกะเพราไก่
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น